Ontsnapt uit een deportatietrein

Zeer geachte dames en heren,

Internet is een fantastisch medium. Vrijdagavond zat ik naar een documentaire te kijken van het programma “Uur van de Wolf” met daarin de muzikale familie Pondman, die al weer enige jaren aan de Blokweg 1 bij Nieuwleusen (valt thans onder Zwolle) wonen.

Op die boerderij heb ik vroeger vaak de schoolvakanties doorgebracht bij mijn lieve Oom en Tante GERRIT (Gait) van de Stouwe en Willempje de Leeuw (zij was een zus van mijn moeder). Oom Gerrit en tante Willempje hadden zelf geen kinderen en waren zeer op mij (en andere neven en nichten) gesteld.

Nu kom ik bij hun verhaal over de Joodse onderduikers. GERARD STOPPELMAN, MAX BUIJS en HERMAN MELKMAN en familie. Zij waren ontsnapt uit een deportatietrein (ik dacht: op weg naar Westerbork, doch zo heb ik begrepen, dat blijkt van Westerbork naar Auschwitz te zijn).
Ik voel mij bevoorrecht dat ik deze alleraardigste mensen in mijn leven heb ontmoet tijdens de logeerpartijen op de boerderij van mijn oom en tante. Ook was ik met oom en tante in de Modezaak van de familie Melkman in Zwolle. Later toen ik naar Amsterdam vertrok om als telegrafist op het Telegraafkantoor aan de N.Z. Voorburgwal te gaan werken bezocht ik eens de Drogisterij van de heer Max Buijs in de Roeterstraat. Op de begrafenis van mijn geliefde oom waren bovengenoemde families ook aanwezig. Dat was hartverwarmend. Vooral ook de toespraak van één van hen.

Gelukkig waren er in ons land meer mensen die met gevaar voor eigen leven Joodse families hebben geholpen. Velen echter hebben niets of veel te weinig gedaan, of keken de andere kant op, om het maar zo te zeggen. Dat is een grote schande. Ook hoe met de bezittingen van hen die weggevoerd werden is omgegaan.

Doet u de hartelijke groeten aan mevrouw Elly Peijs-Stoppelman. Ik zal ook nog trachten haar zelf per e-mail te bereiken.

Het aller-, allerbeste voor Joods Haarlem. De prachtige stad Haarlem van waaruit ik nog een tijdje heb gewerkt.

Met hartelijke groeten,
Henk Kok (60)